Jak odróżnić zaburzenia nastroju, depresję od buntu i lenistwa. Wsparcie ucznia z zaburzeniami nastroju.

Coraz więcej dzieci i młodzieży choruje na depresję, w każdej szkole spotykamy już uczniów, którzy nie podejmują podstawowych aktywności życiowych, takich jak dbanie o siebie i swoje miejsce, utrzymywanie relacji koleżeńskich, nie mówiąc o nauce szkolnej. Jednocześnie w Polsce kultura dbania o zdrowie psychiczne dopiero się rozwija i często brakuje rodzicom, nauczycielom, młodym ludziom wiedzy z tego zakresu, co powoduje bagatelizowanie problemu lub udzielanie nieskutecznego wsparcia. 

Obecna sytuacja – zdalnego nauczania, a więc i izolacji sprzyja pojawianiu się zaburzeń nastroju oraz wzmacnia objawy u uczniów, którzy borykają się z depresją. A warto wiedzieć, że depresja jest chorobą śmiertelną i wynika z zaburzeń w obszarze neuroprzekaźników. Często nauczyciel jest tą pierwszą osobą, która zauważa niepokojące sygnały, ponieważ zaburzenia zdrowia psychicznego najszybciej wpływają na poziom funkcjonowania poznawczego.

Przed nauczycielem stoją trzy podstawowe zadania. Po pierwsze umiejętności diagnostyczne, jak odróżnić zwykłe lenistwo, zły nastrój od zaburzeń depresyjnych, po drugie rozpocząć współpracę z rodziną, w celu uzyskania pomocy medycznej (farmakologicznej, psychiatrycznej, terapeutycznej) i po trzecie jak samemu rozmawiać, wspierać i zindywidualizować pracę z takim uczniem.